''Er was financieel niets mogelijk, dus ik moest weg''

De veelgeprezen jeugdopleiding van Feyenoord brengt ieder jaar verschillende talenten voort. Niet elke jeugdspeler weet echter een basisplaats in het eerste te bemachtigen en sommigen vervolgen hun carrière elders. FR12.nl gaat iedere dinsdag in gesprek met deze voetballers. Deze week: Glenn Kobussen.

Glenn Kobussen vertrok in 2005 van de jeugdopleiding van Vitesse naar Feyenoord. Na enkele jaren in de jeugdopleiding van de Rotterdamse club gespeeld te hebben en zijn eerste profcontract op jonge leeftijd getekend te hebben, maakte de middenvelder in het seizoen 2008-2009 zijn debuut in het shirt van Feyenoord. In gesprek met FR12.nl kijkt Kobussen terug op zijn tijd bij Feyenoord, zijn periode bij Go Ahead Eagles, de zoektocht naar een nieuwe club en zijn maatschappelijke carrière.

Op 15-jarige leeftijd kwam Kobussen terecht in de jeugdopleiding van Feyenoord, waar hij niet meteen zijn draai kon vinden. "Ik kwam uit het oosten van het land en moest in het begin even wennen. Ik werd geconfronteerd met een andere wereld, een verschil in niveau en een taal die ik niet kende: de straattaal", vertelt de inmiddels 25-jarige Kobussen. "Ik kwam terecht in de B1 van Feyenoord en het was een fantastische tijd. Het was mooi om onder de trainers van Varkenoord te trainen en we hadden een goed team, waar we veel prijzen mee wonnen. Naast het voetbal kon ik ook aan school werken, dat was erg fijn."

In de B1 speelde Kobussen onder andere met Leroy Fer en Georginio Wijnaldum. "Ik speelde met de beste spelers uit mijn leeftijdscategorie bij Feyenoord en daar hoorden zij zeker bij. Je kon toen al zien dat die jongens veel potentie hadden. Wijnaldum was toen twee jaar jonger dan andere teamgenoten, maar de klasse straalde er toen al af. Het was mooi om met zulke jongens te trainen, want je wordt daar zelf ook een betere voetballer van."

Nadat Kobussen in 2007 een contract tekende bij Feyenoord, maakte hij in het seizoen 2008-2009 zijn debuut in het shirt van Feyenoord in de wedstrijd tegen Sparta Rotterdam. "Ik was hartstikke zenuwachtig", bekent hij. "Voor de wedstrijd tegen NEC hoorde ik dat ik in de wedstrijdselectie tegen Sparta zou zitten. Ik liep een lange tijd warm en dan hoop je dat je er in mag komen. Uiteindelijk mocht ik invallen en het was top. Het was in De Kuip en we wonnen (1-0, red.), echt fantastisch."

Glenn Kobussen tijdens zijn debuut in het shirt van Feyenoord tegen Sparta Rotterdam

Het debuut van de jonge voetballer kreeg een gouden randje, toen hij in de laatste minuut een doelpoging van Sparta Rotterdam van de lijn haalde. "Dat is hartstikke mooi natuurlijk. Ik word er nu nog steeds aan herinnerd door vrienden en kennissen. Het was echt een mooi moment, mede omdat we hierdoor wonnen. We zaten toen in een mindere periode en we hadden de drie punten hard nodig."

Aan het eind van het seizoen 2008-2009 verliet Kobussen echter transfervrij de club. "Dat was best vreemd. Ik maakte mijn debuut tegen Sparta en twee weken later kreeg ik te horen dat mijn contract niet verlengd zou worden. Er was op dat moment financieel niets mogelijk bij de club. Er was veel geld geïnvesteerd, door toenmalig technisch directeur Peter Bosz, in routiniers die aangetrokken werden. De club wilde alleen jeugdspelers langer binden die een directe versterking zouden zijn. Ik was nog jong, dus het was logisch dat ik dat niet was."

"Het was zonde, want een jaar later ging Feyenoord een samenwerkingsverband met Excelsior aan. Jonge jongens konden toen daar ervaring opdoen en dat had mij ook kunnen helpen. Jongens die nu in het eerste spelen, kregen het jaar na mij de mogelijkheid om daar heen te gaan. Ik deed in de jeugd niet onder voor die jongens, maar het is mooi om te zien dat zij het wel gered hebben. Dat ik die kans niet kreeg, dat is nou eenmaal zo."

Na het seizoen moest Kobussen op zoek naar een andere werkgever en kwam uit bij Go Ahead Eagles, in zijn ouderlijke woonplaats Deventer. "Ik kon toen ook bij een tweede elftal in de Eredivisie gaan spelen, maar ik wilde een kans pakken in een eerste elftal. Dat dit Go Ahead Eagles was, was toeval maar wel makkelijk omdat ik weer thuis kon gaan wonen. Veel mensen denken dat het als voormalig jeugdspeler van Feyenoord makkelijk is om een nieuwe club te vinden, maar dat viel in mijn tijd tegen. Clubs konden jonge jongens niet zo snel een contract aanbieden in de Eredivisie. De clubs grepen eerder terug naar hun eigen jeugdopleiding dan dat ze een speler van buitenaf aantrokken."

Kobussen stond drie jaar op de loonlijst van de club uit Deventer, maar kijkt niet heel goed terug op die periode. "Het was eigenlijk een mindere tijd in mijn carrière. Ik heb niet zo veel gespeeld en toen ik eenmaal een plek in de basis had bemachtigd, werd de trainer ontslagen. Ik moest, net zoals Clasie dat moest doen, mezelf extra bewijzen omdat ik niet zo groot ben. Vooral in het voetbal van de Jupiler League is dat lastig, omdat het daar veel lange ballen en harde renners zijn. Ik moest continu iedereen overtuigen en als dat gelukt was, ging de trainer weg. Dit was vooral mentaal een lastige tijd, want met een nieuwe trainer begon ik weer onderaan de ladder."

Kobussen in duel met oud-Feyenoorder Darryl Janmaat, als speler van sc Heerenveen

Bij Go Ahead Eagles kwam Kobussen ook opnieuw in een team met Michael Janota, die hij nog kende uit zijn tijd bij Feyenoord. "Ik had een heel goede band met hem”, vertelt Kobussen. "Bij Feyenoord kwam hij vanaf dag één bij mij wonen. Ik liet hem toen Rotterdam zien en leerde hem Nederlands. Dat hij ook naar Go Ahead Eagles kwam, was hartstikke leuk. Ik spreek hem tegenwoordig niet meer omdat hij weer terug is gegaan naar Polen, maar misschien komt dat nog."

Omdat een doorbraak bij Go Ahead Eagles uitbleef, vertrok Kobussen in de zomer van 2013 naar de amateurs van HHC Hardenberg. "Ik was toen 22 jaar en moest ook nadenken over mijn maatschappelijke carrière. Bij Feyenoord en Go Ahead Eagles was dit lastig, omdat alles gefocust was op het voetbal. Ik kreeg bij HHC Hardenberg de kans om mijn maatschappelijke carrière op te pakken en daar ben ik nu volop mee bezig. Ik hoopte nog wel op een carrière in het profvoetbal, maar ik wist dat dit er niet meer in zat", stelt hij.

"Ik hoopte op een stap omhoog of een avontuur in het buitenland, maar die kans kwam niet", vervolgt de middenvelder. "Ik ben toen gaan overwegen wat belangrijker was. Wilde ik nog een paar jaar in de Jupiler League spelen met het idee dat ik daarna nog vol aan de bak moest of wilde ik denken aan een leven bij de amateurs met een maatschappelijke carrière? Het was een moeilijk keuze, maar ik moest ook verder en koos voor het laatste. Een terugkeer in het profvoetbal zou mooi zijn, maar, met alle respect voor de Jupiler League, is er niet zo veel niveauverschil met de topklasse."

Als Kobussen terugkijkt op zijn lichting in de verschillende jeugdelftallen van het Nederlands elftal, concludeert hij dat er niet veel jongens zijn doorgebroken. "Uit mijn lichting bij Oranje zijn alleen Siem de Jong en Vurnon Anita echt doorgebroken, dus dat valt tegen. Voor de spelers uit de jeugd van Feyenoord lag dit aan het beleid van de club, maar van de anderen weet ik het niet. In het profvoetbal moet je gewoon het geluk hebben dat je een kans krijgt."

Lees ook de andere interviews met oud-jeugdspelers van Feyenoord:
Kevin Gomez Nieto: "Het is een droom om ooit voor of tegen Feyenoord te spelen"
Shabir Isoufi: "Hij wordt ooit trainer van Feyenoord 1"
Mitchell Schet: "Feyenoord, de fans en het stadion zijn hartstikke mooi"