''Het was heel bijzonder, alleen de warming-up was minder''

De veelgeprezen jeugdopleiding van Feyenoord brengt ieder jaar verschillende talenten voort. Niet elke jeugdspeler weet echter een basisplaats in het eerste te bemachtigen en sommigen vervolgen hun carrière elders. FR12.nl gaat iedere dinsdag in gesprek met deze voetballers. Deze week: Ryan Holman.

Ryan Holman (foto, rechts) speelde tien jaar in de jeugdopleiding van Feyenoord. De linksback wist zijn debuut in het eerste elftal van de Rotterdamse club niet te maken, maar was namens Willem II en HFC Haarlem wél actief in het profvoetbal. In gesprek met FR12.nl kijkt de momenteel 28-jarige Holman onder andere terug op zijn tijd bij Feyenoord, de kans die de club hem gaf en zijn tijd bij Willem II en HFC Haarlem.

In 1996 kwam Holman in de jeugdopleiding van Feyenoord terecht. "Ik was acht jaar en speelde bij DHC, een amateurclub in Delft”, begint Holman. "Ik werd toen gescout door Feyenoord en mocht een aantal trainingen meedoen onder John Metgod en later onder Albert Stuivenberg. Het was allemaal hartstikke goed geregeld en uiteindelijk mocht ik in de jeugdopleiding komen spelen, waar ik in de E1 startte.”

Holman kijkt met een goed gevoel terug op zijn tijd in de jeugd van Feyenoord. "Als je ziet wat ik allemaal heb meegemaakt, kijk ik daar alleen maar positief op terug. Ik heb toernooien in het buitenland gespeeld, samengespeeld met de grootste talenten en les gehad op een topsportschool. Dat zijn dingen die ik nooit meer zal vergeten. Ik speelde tien jaar in de jeugd van Feyenoord en ben daar niet alleen als voetballer gegroeid. Ik ben als voetballer daar gevormd, maar ik ben ook als mens gevormd bij Feyenoord.”

"Ik zie eigenlijk de gehele tijd in de jeugdopleiding als één groot hoogtepunt. Ook het moment dat ik voor de eerste keer werd geselecteerd voor Oranje onder de 16, zie ik als een hoogtepunt. Alleen de laatste twee jaren in de A-jeugd waren mindere periodes. Ik speelde minder dan ik altijd was gewend en zag toen al aankomen dat ik moest vertrekken bij de club. Het heeft altijd met meerdere aspecten te maken, maar in mijn tijd braken er sporadisch spelers door vanuit de jeugdopleiding. Ik ben linksback en op die positie zijn, behalve de laatste jaren, nauwelijks spelers vanuit de jeugd doorgebroken omdat er vaak spelers werden aangetrokken.”

Ryan Holman (foto, vierde van achterste rij), als jeugdspeler van Feyenoord, na een kampioenschap met onder andere Jonathan de Guzman (foto, tweede van links).

Ondanks het feit dat Holman jeugdinternational was, lukte het hem dus niet om door te breken tot het eerste elftal. "Als je op een gegeven moment bij Oranje onder de 17 zit, kwalificatiewedstrijden speelt en samen met Tim Vincken de enige uit de Feyenoord-jeugd bent, verwacht je dat je dit bij de club ook terugziet. Je verwacht dat Feyenoord je op een gegeven moment klaarstoomt richting het eerste elftal, maar dit bleek achteraf helaas niet zo te zijn. Feyenoord gaf in de lichting boven mij veel jeugdspelers een contract, waar helaas uiteindelijk bijna niemand doorbrak. Zodoende, was er minder ruimte om potentiële beloften uit mijn lichting ook een contract aan te bieden. Zelfs niet voor een jeugdinternational.”

Holman ziet een groot verschil tussen de huidige jeugdopleidingen en die uit zijn tijd. "Niet alleen bij Feyenoord, maar ook bij de andere jeugdopleidingen. Jonge voetballers krijgen nu al presentaties over eetpatronen, zaakwaarnemers, breed uitgemeten toekomstplannen en videoanalyses. Zij worden vanaf jonge leeftijd al klaargestoomd voor het eerste elftal, wat bij mij minder het geval was. Het zou natuurlijk niet goed zijn als deze ontwikkelingen er niet zijn, maar het is wel een verschil als je kijkt naar mijn tijd.”

In 2005 vertrok Holman uit de jeugdopleiding van Feyenoord. "Ik speelde de laatste jaren minder en zag het daardoor al aankomen dat het einde verhaal bij Feyenoord was. In mijn laatste jaar mocht ik nog mee op trainingskamp met het tweede elftal van Mario Been naar Curacao. Ik speelde niks, dus het was eigenlijk een mooie vakantie. Op het eindgesprek met de club werd verteld dat ik moest vertrekken, maar ik wist al dat ik rond die tijd mee had moeten trainen bij het eerst elftal als ik mocht blijven."

Holman tijdens een wedstrijd als jeugdinternational van het Nederlands elftal.

"Willem II had naar mij geïnformeerd in mijn laatste maanden bij Feyenoord”, vervolgt hij. "Het tweede elftal moest tegen Willem II spelen in Tilburg en Feyenoord heeft mij laten meegaan naar die wedstrijd en ik speelde de hele wedstrijd. Feyenoord gaf mij dus de kans om mezelf te laten zien tegenover Willem II. Ik hoorde het achteraf pas, maar ik vond het hartstikke netjes van de club. Ik kon in die tijd ook naar ADO Den Haag, maar koos voor Willem II omdat mijn gevoel daar beter bij was."

"Ik begon bij Willem II in het tweede elftal, zodat ik kon wennen aan het seniorenvoetbal. De beloftencompetitie was een sterke competitie en we speelden iedere week in het stadion. Ook trainde ik af en toe mee met het eerste elftal. Robert Maaskant, toen trainer van het eerste elftal, werd ontslagen en de linkerkant was dun bezet. Ik mocht toen aansluiten voor de bekerwedstrijd tegen MVV, maar ik maakte mijn debuut niet.”

Zijn eerste en enige wedstrijd in het shirt van Willem II speelde Holman uitgerekend tegen Feyenoord. "De week na de wedstrijd tegen MVV stond Feyenoord-uit op het programma en ik mocht opnieuw mee. Ik kan die wedstrijd nog goed voor de geest halen”, vervolgt hij. "Het was heel bijzonder. Het enige minpunt was dat ik tijdens mijn warming-up door het publiek voor alles en iedereen werd uitgemaakt. Bijzonder dacht ik, ik heb 10 jaar lang wekelijks hetzelfde shirtje gedragen. Mijn hart ligt bij deze club. Ik mocht in de 55ste minuut invallen en mijn hart ging tekeer. Ik stond tegenover Diego Biseswar, waar ik bij Feyenoord een tijd mee samengespeeld heb. Ik dacht toen: Kijk mij eens staan. Een jaar eerder werd ik nog weggestuurd bij Feyenoord en toen stond ik in De Kuip tégen Feyenoord te spelen."

Holman in duel met oud-Feyenoorder Shinji Ono (foto, links), tijdens Feyenoord - Willem II (6-1, winst voor Feyenoord).

"Helaas bleef het bij die ene wedstrijd, want de club trok andere spelers aan en ik kon weer terug naar het tweede elftal. In de voorbereiding op het nieuwe seizoen mocht ik opnieuw aansluiten bij het eerste elftal, onder trainer Dennis van Wijk. De trainer was positief over mij en ik mocht zelfs invallen in de oefenwedstrijd tegen KRC Genk. Andries Jonker was assistent-trainer toentertijd en zei ook dat ik goed bezig was. De eerste drie wedstrijd van het seizoen gingen echter verloren, de club trok opnieuw nieuwe spelers aan het toen was het: 'Sorry Ryan, pak je spullen maar uit de kleedkamer en je kan weer naar het beloftenelftal.'

"Dat was hartstikke lastig”, bekent hij. "Ik ben altijd al een rustig jongen geweest en liet af en toe te gemakkelijk over mezelf heenlopen. Achteraf is dat in de voetbalwereld niet altijd de juiste weg en had ik soms meer voor mezelf op moeten komen. Ik denk echter niet dat ik tekort kwam voor het eerste elftal. Ik was een constante speler, zowel bij Feyenoord als bij Willem II. Ik trok mezelf op aan het niveau, haalde altijd wel een zeven. Als ik ooit misschien de kans om veel wedstrijden achter elkaar te spelen had gekregen, was het mogelijk anders gelopen. Ik speelde niet voor niks bij verschillende Nederlandse jeugdelftallen, maar de kansen moeten je ook gegeven worden op bepaalde momenten.”

In de zomer van 2007 moest Holman opnieuw op zoek naar een nieuwe club, wat niet makkelijk ging. "Ik zat op dat moment bij een zaakwaarnemerskantoor en toen ik van Feyenoord naar Willem II ging, was het makkelijk omdat Willem II interesse had. Nu moest er gezocht worden naar een andere club, maar als je bij Willem II speelt ben je in hun ogen, met alle respect, een 'minder belangrijke' speler. Aan het eind van de zomer werd mij medegedeeld dat ze eigenlijk niks voor me hadden geregeld. Ik ben toen overgestapt naar een andere zaakwaarnemer, liep stage bij Telstar en HFC Haarlem en ging uiteindelijk naar Haarlem.”

Ryan Holman, als speler van HFC Haarlem, tegen RKC Waalwijk in het seizoen 2007/2008.

"Ik heb daar een jaartje gespeeld en speelde slechts vijf wedstrijden. Toen kreeg ik last van onverklaarbare blessures en was het een aflopende zaak. De club werd laatste in de competitie en ik kon nog naar een club in België maar had daar geen zin meer in. Omdat ik een goede vooropleiding gedaan had, koos ik er voor om naar het amateurvoetbal te gaan en om mijn studie weer op te pakken."

Ondanks dat Holman er zelf voor koos, was het moeilijk om het profvoetbal vaarwel te zeggen. "Dat was hartstikke moeilijk. Ik speelde samen met jongens als Drenthe, Zuiverloon, De Guzman en met Babel en Emanuelson bij Oranje. Steeds vroegen mensen er naar en moest ik uitleggen dat het vervelend is dat het mij niet gelukt is. Ik kon daar in het begin moeilijk mee omgaan, maar nu gaat dat beter. Ik voetbal na VV Ter Leede en Barendrecht nu bij GVVV Veenendaal, afgestudeerd in de arbeid- en gezondheidspsychologie en nu werkzaam als re-integratiespecialist. Ik woon samen met mijn vriendin Charon en dochter Jayda in Veenendaal en hebben het hier erg naar ons zin. Een heel burgerlijk leven eigenlijk”, zegt hij lachend.

Toch kijkt Holman met een trots gevoel naar zijn oude teamgenoten uit zijn tijd bij Feyenoord. "Dat zeker en ook met een stukje herkenning. Je ziet veel mensen in de voetballerij en kom vaak nog jongens uit het verleden tegen. Toen ik in de vierde klas op het Thorbecke College zat, zat Leroy Fer in de eerste klas. Een paar jaar terug had hij een trainingskamp met Jong Oranje bij VV Ter Leede. Ik zag hem en hij herkende mij nog van vroeger en hadden een praatje gemaakt. Zo kwam ik laatst ook Erwin Mulder tegen en zag ik Jonathan de Guzman op Schiphol. Ze komen allemaal naar je toe, ondanks dat het zo lang geleden is, dat is hartstikke mooi."

Dit was (voorlopig) het laatste interview uit deze serie interviews met oud-jeugdspelers van Feyenoord.