El Ahmadi: "Hij was echt een speler die ik altijd kon vertrouwen"

Karim el Ahmadi heeft met Feyenoord in totaal vier prijzen gewonnen, waarvan twee keer de nationale beker. Voor de middenvelder waren het hele speciale momenten en dus is dit in aanloop naar de bekerfinale van komend weekend een perfect moment om terug te blikken op de prijzen die de 53-voudig international van Marokko heeft gewonnen met de Rotterdammers.

"Ik heb drie finales meegemaakt dus we waren in mijn tijd met Feyenoord altijd best wel succesvol in de beker", opent El Ahmadi in gesprek met Feyenoord ONE. "Je weet dat het traject eigenlijk maar bestaat uit een paar wedstrijden en je moet op dat moment gewoon pieken. Best wel vaak hebben we thuis geloot, dus in De Kuip met een grote wedstrijd doet het wat extra met je als speler. Je weet altijd wel van 'we gaan hier gewoon winnen'. Er ontstaat toch iets in de groep en ook met de supporters erbij, dat tegenstanders die naar De Kuip komen eigenlijk kansloos zijn."

Vooral de huldiging na afloop is iets wat El Ahmadi altijd bij zal blijven. "Het was echt kippenvel. Je ziet zoveel mensen van kleine kinderen tot opa’s en oma’s. Toen kreeg ik van de fans wel echt de waardering als speler. Dat gevoel dat we daar kregen was echt een bevestiging dat we het vaker mee wilden maken. Het seizoen daarop waren we kampioen geworden en ik denk wel echt dat het bij heel veel spelers is ontstaan na de eerste prijs die we wonnen."

El Ahmadi heeft dus meerdere finales gespeeld, maar de strijd om de gouden dennenappel tegen AZ wordt in het bijzonder uitgelicht. "Ik weet dat AZ er echt om bekend stond dat ze goed voetbal speelde. We hadden twee keer van ze gewonnen in dat seizoen en we hadden al geproefd aan de prijzen die we hadden gewonnen. Je weet wat je moet doen als speler en die ervaring zag je wel bij ons in de ploeg. Op dat moment was er maar één optie en dat was winnen. We wonnen met 3-0 en een geweldige goal van Van Persie."

"Vooral de eerste die ik heb gewonnen was wel de belangrijkste", zegt El Ahmadi terwijl hij kijkt naar twee van zijn gewonnen bekers. "Het landskampioenschap was heel mooi, maar ik heb mijn hele leven gewacht op een prijs die ik kon winnen. Je doet er echt alles aan en soms raak je gefrustreerd omdat het dan weer een jaar niet lukt. Dit gaf mij wel het vertrouwen van dat ik altijd wil blijven voetballen. Ik heb daardoor wel een soort mentaliteit gekregen dat nog meer naar boven komt in grote wedstrijden."

Tonny Vilhena
Nadat El Ahmadi een videoboodschap kreeg te zien van Vilhena, ging hij in op zijn band met de voormalig teamgenoot bij Feyenoord. "We hadden een hele goede band. De keer dat wij elkaar leerden kennen was de eerste keer dat hij vanuit de A1 kwam meetrainen. Toen had ik gelijk ruzie met hem en vanaf het moment dat hij meetrainde dacht ik al van 'dit wordt echt een grote speler'."

Vilhena viel al vanaf het eerste moment in de smaak bij El Ahmadi. "Hij liet zich gewoon niet kennen terwijl hij maar zeventien of zestien jaar was. Hij kwam gelijk naar mij toe om mij weg te duwen. Naast het voetbal heeft hij ook emotionele momenten meegemaakt met zijn moeder, maar we waren er heel veel om hem te steunen. Ik had wel het gevoel dat hij naar mij luisterde. In het veld was hij echt een speler die ik altijd kon vertrouwen en vooraan stond in de strijd."