2022 was voor Feyenoord een heel bijzonder jaar. De club schreef geschiedenis met het bereiken van de Conference League-finale, waarna vervolgens bijna alle hoofdrolspelers in de zomer vertrokken. Maar ook met een volledig nieuwe selectie beleefde Feyenoord al mooie successen. Genoeg om op terug te blikken dus! In deel I van het FR12-jaaroverzicht: het Eredivisie jaar 2022 van Feyenoord 1.
Iedere Feijenoorder zal met weinig weemoed terugkijken op het begin dit jaar. Het valt, gelukkig, al bijna niet meer voor te stellen, maar de eerste wedstrijden werden nog zonder publiek gespeeld. Stille, lege tribunes waren dan ook het decor voor de jaaropening tegen Vitesse. Achteraf bezien een wedstrijd die haaks staat op de rest van het jaar. Een ongeïnspireerd Feyenoord en een stug Vitesse hielden elkaar in evenwicht. Een slippertje van Bijlow zorgde voor de enige treffer van de wedstrijd, 0-1. Luis Sinisterra ontbrak vanwege een blessure in de opstelling. Niet geheel toevallig was dit de enige Eredivisiewedstrijd van de tweede seizoenshelft waarin Feyenoord niet scoorde.
In de daaropvolgende duels scoorde Feyenoord er juist wel lustig op los. In Nijmegen, een week na de nederlaag tegen Vitesse, leek een bijna traditionele slechte herstart vorm te krijgen toen de Nijmegenaren op voorsprong kwamen. De huidige aanvoerder, Orkun Kökcü, liet echter toen al zien dat hij de ploeg bij de hand kon nemen. Door onder andere zijn twee treffers werd in De Goffert met 1-4 gewonnen. De weken erna, met steeds meer fans op de tribunes, werd er gewonnen van Sparta, RKC Waalwijk en SC Cambuur.
Nationale dip
De ploeg
van Arne Slot leek op het juiste moment klaar te zijn om mee te dingen in de
strijd om de titel. Vier overwinningen op rij en slechts één punt achterstand
op nummer 2 PSV, er waren slechtere uitgangssituaties denkbaar. Om dit gevoel
daadwerkelijk kracht bij te zetten, moest gewonnen worden in Alkmaar.
De Rotterdammers leken zich bewust te zijn van de belangen. AZ werd constant onder druk gezet en kreeg nauwelijks kansen. Ondanks het overwicht werd toch verloren in het zonnige Noord-Holland. De twee strafschoppen die scheidsrechter Higler aan AZ toekende, bleken Feyenoord te machtig. De aansluitingstreffer van Lutsharel Geertruida viel net na rust, maar de Stadionclub was niet bij machte om een sensationele comeback af te dwingen. De woorden van Jens Toornstra na afloop van de wedstrijd waren duidelijk: ''Vooraf bespraken we met elkaar dat dit onze laatste kans was om mee te blijven doen om het kampioenschap. Die kans hebben we niet gegrepen.''
Een paar dagen voor de hervatting van de Conference League leek de nederlaag tegen AZ nog behoorlijk in de hoofden van de spelers rond te dwalen. Een tenenkrommend saaie eerste helft tegen FC Groningen waarin Feyenoord slechts één goede kans creëerde, was hiervan het resultaat. De tweede helft leek de thuisploeg orde op zaken te stellen. Er werden voldoende kansen afgedwongen met het zo typerende agressieve aanvalsspel. De kansen werden niet afgemaakt tot afgrijzen van het Legioen, waardoor een teleurstellende 1-1 op het scorebord bleef staan.
Vervolgens stonden twee uitwedstrijden op het programma. De traditionele bananenschil in Zwolle werd met kunst en vliegwerk winnend afgesloten dankzij, natuurlijk, Cyriel Dessers. Het duel stond allerminst bol van hoogtepunten. Het stilleggen van de wedstrijd omdat er vuurwerk richting doelman Ofir Marciano werd gegooid en de schorsing van Orkun Kökcü voor de klassieker waren de spaarzame gespreksonderwerpen.
Een week na de moeizame overwinning in Zwolle begaven de Maasstedelingen zich richting de plek waar al sinds augustus 2005 niet meer werd gewonnen. Met hoge verwachtingen leven Feijenoorders over het algemeen niet toe naar de klassieker in Amsterdam, maar dit jaar was er toch enige hoop. Ondanks de schorsing van spelbepaler Kökcü vloog Feyenoord uit de startblokken tegen de aartsrivaal. Een slotoffensief van de thuisploeg deed de Rotterdamse voorsprong echter teniet en zo ging Feyenoord gedesillusioneerd naar huis met een nipte nederlaag.
Strijd om plek 3
Na een
pauze van twee weken moest Feyenoord vol aan de bak om de derde plaats in de
vaderlandse competitie veilig te stellen. Naaste belagers FC Twente en AZ begaven zich op respectievelijk één en drie punten achterstand. De Rotterdammers konden goed
met deze druk overweg. Met vier overwinningen op een rij werd duidelijk afstand
genomen van de concurrentie. Een niet al te gemakkelijke overwinning tegen
Willem II, waarbij Gernot Trauner een ultieme kans op een late gelijkmaker
pareerde, en een ruime overwinning in een zomers Almelo waren het startschot
voor een goede fase.
De Kuip danste van vreugde na de winnende treffer van Luis Sinisterra in extremis tegen FC Utrecht. Hiermee waren de Alkmaarders zo goed als zeker op een onoverbrugbare achterstand gezet. En zelfs na de heroïsche wedstrijd tegen Olympique Marseille liet Feyenoord zich van zijn beste kant zien. Fortuna Sittard werd met ogenschijnlijk speels gemak aan de kant gezet door onder andere twee goals van rechtsback Lutsharel Geertruida, 1-3.
De topper tegen PSV werd een veredelde feestwedstrijd. De helden die Feyenoord voor het eerst sinds 2002 naar een Europese finale hadden geknokt, werden uitbundig onthaald. Dat was eigenlijk belangrijker dan de nummer 2 van de Eredivisie verslaan. Alsof de spelers dit aanvoelden, gingen ze ontspannen te werk tegen de Eindhovenaren die vochten voor hun laatste titelkansen. Cyriel Dessers dompelde de bezoekers echter alsnog in rouw. De Belgische aanvaller benutte in de absolute slotfase een omstreden strafschop. Het pleit was beslecht, 2-2.
Een ongekend feest barstte los. Een combinatie van de behaalde finale, het leedvermaak ten opzichte van de tegenstander en de vrijwel zekere derde plaats zorgde voor een opgewonden stemming aan de Maas. De laatste twee competitieduels werden door Feyenoord nagenoeg schriftelijk afgedaan met een zuinige overwinning in Deventer en een nederlaag tegen FC Twente. De gedachten waren afgedwaald naar Oost-Europese oorden.
Twijfel staat Feyenoord niet in de weg
De zomer
van Feyenoord was samen te vatten in één woord: onzekerheid. Een periode vol transfers
en wisselingen in de selectie. Het zorgde ervoor dat niemand precies wist hoe
het team ervoor stond. Wellicht weten we dat nu nog steeds niet helemaal. Eén
ding is zeker, Feyenoord staat bijna halverwege de competitie bovenaan. Gezien
de voorbereiding is dat uiterst opmerkelijk te noemen. Alleen van NAC Breda en
Red Bull Salzburg werd gewonnen, verder was het inpassen van al de nieuwe
spelers weinig succesvol.
Het nieuwe seizoen begon tegen dezelfde opponent als de eerste van het kalenderjaar. Door de rommelige voorbereiding waren de verwachtingen uit bij Vitesse niet al te hooggespannen. In Arnhem begon de ploeg dan ook weifelend aan het seizoen. Een achterstand stond al snel op het bord. Vervolgens nam Feyenoord echter het heft in handen en zorgde met een royale 2-5 zege voor de koppositie in de Eredivisie.
Het programma van het eerste deel van de competitie was gunstig te noemen. Mede daarom was het vrij teleurstellend dat de Rotterdammers de Friese muur van SC Heerenveen niet konden slechten in De Kuip, 0-0. Dit liet de stadionclub zich echter niet nog een keer gebeuren. Een benutte penalty van spits Danilo Pereira zorgde voor een benauwde 0-1 overwinning in Waalwijk tegen RKC. Ook thuis tegen FC Emmen bleef het lang gelijk, maar laat in de wedstrijd nam Feyenoord ruim afstand van de Drentenaren (4-0).
Vlak voor het begin van de UEFA Europa League ging Feyenoord op bezoek in Deventer. Go Ahead Eagles schoot uit de startblokken met een 2-0 voorsprong, maar een bij vlagen overdonderend Feyenoord trok dit helemaal recht en kon opgelucht ademhalen na de 3-4 zege. Acht dagen later moest de vieze nasmaak van de nederlaag in Rome weg worden gespoeld tegen stadgenoot Sparta. De Spangenaren hadden geen schijn van kans en door goals van Kökcü, Dilrosun en Giménez won de thuisploeg overtuigend.
Schema vol krakers
Het swingende
aanvalsspel tegen Sturm Graz moest een voorbode zijn voor wat Feyenoord kon brengen
in de topper tegen PSV. In Eindhoven begonnen de Rotterdammers dan ook
voortvarend. Een snelle goal van Idrissi en een kans voor Danilo stonden symbool
voor het overwicht. De ommekeer kwam echter halverwege de eerste helft. PSV gooide
de schroom van zich af en zette Feyenoord helemaal vast. Niet met het gewenste
effect, want bij rust stond er 2-2 op het scorebord. Uiteindelijk mocht een
schitterende goal van aanvoerder Kökcü niet baten, want via een (onterechte)
hoekschop won de huidige nummer 3 van de Eredivisie de eerste topper van het
seizoen.
De tot nu toe enige nederlaag in de nationale competitie werd opgevolgd door een pijnlijk gelijkspel uit bij NEC. Waar Feyenoord in januari nog de pannen van het dak speelde, werden nu slechts mondjesmaat kansen gecreëerd. Nagenoeg de enige kans voor de ploeg van Rogier Meijer werd afgemaakt door Iván Márquez. Ondanks een doelpunt van Giménez in de absolute slotfase bleef het 1-1. Volgens scheidsrechter Serdar Gözübüyük werd Jasper Cillessen gehinderd door de Mexicaan.
Na de teleurstelling toonde Feyenoord, zoals zo vaak de laatste jaren, veerkracht. Er stonden twee grote wedstrijden na elkaar op de planning met daar tussen ook nog eens een uitwedstrijd bij FC Midtjylland. In de twee Eredivisietoppers tegen FC Twente en AZ liet Feyenoord zien dat het van een ander kaliber is dan de ploegen uit de subtop. Tegen FC Twente regende het kansen in De Kuip. En zeker na de rode kaart voor Václav Černý had de thuisploeg geen kind aan de bezoekers.
In Alkmaar speelde Feyenoord, net als vorige seizoen, een zeer gedegen wedstrijd. De ploeg had een duidelijk overwicht en controleerde de tegenstander. Toch kwamen de Rotterdammers op achterstand. Stoïcijns gingen de bezoekers op zoek naar doelpunten. Ondanks het geringe aantal grote kansen was Feyenoord met 1-3 een zeer terechte winnaar. Onder andere door een fabelachtige afstandspegel van Danilo.
Het Legioen maakte zich op voor het aanstaande winterkampioenschap na deze overwinningen. De thuiswedstrijd tegen Fortuna Sittard verliep echter teleurstellend. Een vroege achterstand kon Feyenoord nog goed maken, maar een overwinning zat er niet meer in. De grote druk op de Limburgse verdediging zorgde bij vlagen voor veel kansen, maar de aanvallers waren niet secuur genoeg in de afronding (1-1).
Zakelijk einde van een positief Eredivisiejaar
Op vele fronten
was 2022 een heel mooi jaar voor Feyenoord. In de Eredivisie viel het daardoor relatief misschien zelfs nog iets tegen. Maar het einde van de eerste seizoenshelft
maakte alles goed. In speltechnisch opzicht was begon de nieuwe ploeg wisselvallig, maar de resultaten bieden heel veel hoop en houvast. Feyenoord eindigt
het jaar met drie overwinningen, zonder in de problemen te komen tegen FC
Volendam, SC Cambuur en Excelsior. Het krijgt slechts één doelpunt tegen, voorbereidt
door nota bene Feyenoorder Marouan Azarkan, en scoort zelf acht keer.
De concurrentie moet er op toezien dat Feyenoord een voorsprong neemt van drie punten en zet daarmee de toon voor een succesvol 2023. Gezien het wisselvallige spel lijkt het alleen maar mooier te kunnen worden. Trainer Arne Slot vat de eerste seizoenshelft als volgt samen: ''We hebben 33 punten, dat is een mooi aantal na 14 wedstrijden. In Eindhoven tegen PSV hebben we wellicht terecht verloren, maar verder hebben we in geen enkele wedstrijd op nationaal niveau punten gestolen.''
Lees het artikel op de mobiele website