Jarige John Guidetti bracht hoop terug bij Feyenoord

Dit seizoen verscheen het boek Cultspelers van Feyenoord van Sander Grasman. Aan de hand van 50 bijzondere spelers loodst de auteur je in het boek langs de pieken en dalen die onze club sinds haar oprichting in 1908 doormaakte. Een van de geportretteerde spelers is de vandaag jarige John Guidetti, die in 2011 de hoop terug bracht in De Kuip.

Omdat het boek van Grasman dankzij jullie stemmen nu een plek in de finale heeft verdiend voor de titel 'Helden Sportboek van het jaar 2024', geeft deze mede-Feyenoorder ook een inkijkje in het portret dat van Guidetti is geschreven in het boek. Wil je zelf kans maken op een exemplaar van het boek? Stem dan hier (dat kan tot en met 20 april) op Cultspelers van Feyenoord, stuur je bewijs naar de Instagram van FR12 en wordt een van de drie winnaars van het boek.

Voorafgaand aan het seizoen 2011-'12 waren de verwachtingen in Rotterdam-Zuid niet bepaald hooggespannen. De jaargang ervoor was Feyenoord op een teleurstellende tiende plek geëindigd, er was met 10-0 verloren van PSV en de recente resultaten van de nieuwe trainer Ronald Koeman boden weinig hoop op verbetering. Bovendien was het enige lichtpuntje uit dat inktzwarte jaar ook nog eens verdwenen.

De tranen om het uiteindelijk definitieve vertrek van de rijzende hoop, Ryo Miyaichi, waren nog nauwelijks droog of een nieuwe huurling diende zich aan. Met een lege portemonnee was het immers lastig winkelen en dus werd er weer een graai gedaan in de aanbiedingenbak in de hoop dat er opnieuw wat moois tevoorschijn zou komen.

Dat moois bleek deze keer een Zweed met een Italiaanse naam te zijn, die voor een jaartje uitgegooid werd door de sinds kort op Arabische olie varende vloot van Manchester City. Deze John Guidetti, die zoals zoveel talentjes al op zeer jeugdige leeftijd uit zijn eigen land werd weggelokt met onwaarschijnlijke beloften van een mooie carrière in de Premier League, leek niet lang daarvoor nog op weg naar de Grolsch Veste, maar terwijl hij bij FC Twente al een medische keuring had doorstaan en zelfs zijn handtekening onder een contract gezet had,verlengde hij alsnog bij de Cityzens, die hem vervolgens wel in de Eredivisie stalden. Niet in Twente dus, maar in Rotterdam-Zuid.

Bij zijn entree wisten zijn teamgenoten niet meteen wat ze van hun nieuwe spits moesten denken. Hij kondigde niet alleen aan dat hij de nieuwe Zlatan zou worden, maar ook dat hij een garantie voor doel punten was en kampioen wilde worden met Feyenoord.

‘Waarom niet?’

'Wat een mafkees,' verwoordt Karim El Ahmadi niet alleen zijn eigen gedachten na deze eerste kennismaking. Maar toen de Zweed op het veld zijn woorden kracht bijzette, begonnen de anderen al snel anders naar hem te kijken. Zijn onbegrensde enthousiasme en fanatisme werkten aanstekelijk. 'Waarom zou het niet kunnen?' bleef hij hun voorhouden. 'Waarom niet?'

Guidetti was misschien minder fijnbesnaard dan veel van dit soort jonge, frivole talenten, maar compenseerde dat met een ongebreidelde werklust, een paar ijzeren longen en een geldingsdrang zo groot als de Euromast. Hij ging elke wedstrijd weer voorop in de strijd, aangedreven door die onuitputtelijke wil om te slagen.

Meteen bij zijn debuut, een invalbeurt tegen NAC, toonde hij ook aan de buitenwereld zijn ware, gretige kant. Nadat Kelvin Leerdam in het strafschopgebied naar de grond was getrokken, eiste de Zweed meteen de bal op en terwijl hij half verwachtte dat iemand hem zou terugfluiten, lieten ze hem begaan en maakte hij zijn eerste doelpunt in dienst van Feyenoord.

Hoewel hij nog 20 moest worden, nam hij binnen de verder ook jonge en onervaren ploeg meteen de leidersrol op zich. Voor hij ook maar een seconde gespeeld had, stond hij in het Rat Verlegh Stadion al druk aanwijzingen te geven aan zijn ploeggenoten in het veld. Coach Ronald Koeman keek het wat meewarig aan, maar liet de jonge nieuweling zijn gang gaan. 'Waarom niet?'

De Zweed vormde dat jaar de voorhoede samen met probleemkind Jerson Cabral, Guyon Fernandez en Ruben Schaken, spelers die hun voetbaldagen voornamelijk sleten in het rechterrijtje of zelfs een treetje lager, maar in het kielzog van Guidetti boven zichzelf uitstegen. De jonge Manchester City-huurling motiveerde hun net dat stapje harder te lopen én gaf hun het vertrouwen dat ze dat konden. 'Waarom niet?'

Drie-detti

Aanvankelijk scoorde de spits alleen maar vanaf de stip. Hoewel hij dit zelf als volwaardige treffers telde, prikkelde Koeman hem door te vragen wanneer hij nou eens een echte goal ging maken. Dat deed Guidetti prompt twee keer, tegen Vitesse in de Gelredome. Het vormde het startschot van een sterke reeks van tien wedstrijden, waarin Feyenoord alleen van VVV verloor. Niet toevallig ontbrak Guidetti die dag vanwege griep.

Dat gekte en genialiteit bij hem dicht bij elkaar lagen, toonde hij aan het einde van die reeks in het stroperige thuisduel tegen RKC. Vlak voor tijd leek hij de overwinning alsnog veilig te stellen, maar in de euforie trok hij zijn shirt uit en liep zo tegen zijn tweede gele kaart van de wedstrijd. Zonder hun talisman zagen de resterende tien Feyenoorders Robert Braber gelijkmaken en de week erna verloor de ploeg zonder de geschorste Zweed ook van PSV. Plots was de zo gewenste titel wel erg ver weg en voor even was de spits weer met twee voeten terug op aarde. Of zoals ze in Monty Python's Life of Brian zeggen: 'He's not the Messiah, he's just a very naughty boy!'

Het was extra zuur dat Guidetti uitgerekend een topduel miste, want in die wedstrijden blonk hij juist des te meer uit, met de Klassieker in De Kuip als absoluut hoogtepunt. De Rotterdammers wachtten al dertien edities op een overwinning op hun aartsrivaal, maar waarom zou daar deze keer geen verandering in kunnen komen? Waarom niet?

Toen Guidetti in aanloop naar dat duel door ontstoken amandelen niet kon meetrainen, liep dat vertrouwen een deuk op, maar een dag voor de kraker keerde hij terug op het veld en bracht daarmee hoop op een goede afloop. Toch kon ook hij niet voorkomen dat de aanstaande kampioen via Christian Eriksen vroeg de leiding nam.

Dat was het moment waarop Guidetti zijn team bij de hand nam. Eerst versierde hij een makkelijk gegeven penalty, die hij zelf verzilverde, waarna hij in de kluts van dichtbij de 2-1 maakte. Een andere huurling, de PSV'er Otman Bakkal, leek de wedstrijd in het slot te gooien, maar een fout van Erwin Mulder bracht de spanning weer volledig terug. Terwijl veel Feyenoorders de bui van een Amsterdamse comeback misschien al voelden hangen, bleef Guidetti volkomen onaangedaan en scoorde hij vrijwel direct de 4-2, zijn derde van die middag. Waarom niet?

Bacteriële infectie

Het seizoen van Guidetti ging helaas als een nachtkaars uit toen hij door het eten van bedorven kip een bacteriële infectie opliep. De infectie baande zich een weg door zijn lichaam en nestelde zich in zijn bovenbeen. Vanuit de ziekenboeg moest hij toezien hoe zijn teamgenoten zich deze keer niet van de wijs lieten brengen door zijn afwezigheid en na een knotsgek seizoensslot werd de club tweede en keerde zo na lange tijd terug in de Champions League.

Elke daaropvolgende zomer zong Guidetti's naam weer door de Rotterdamse wandelgangen, maar van een tweede dienstverband kwam het nooit. Inmiddels is hij teruggekeerd in Zweden en lonkt het voetbalpensioen, maar nog lang nadat hij zijn kicksen definitief aan de wilgen heeft gehangen, zal Het Legioen met weemoed terugdenken aan dat ene jaar dat hij heel Feyenoord vleugels gaf.