Van Bronckhorst wil afscheid met wereldbeker

Giovanni van Bronckhorst vierde tijdens de halve finale van het WK tegen Uruguay het mooiste doelpunt uit zijn loopbaan en wil nu zondagavond na zijn 106e en laatste interland met de wereldbeker in zijn handen staan.

"Want mooier kan je geen afscheid nemen", beseft de aanvoerder van Oranje daags voor de eindstrijd tegen Spanje. "Dan is de cirkel wel rond, lijkt me."

Een droom veranderde langzaam in een missie, die wellicht zondag na negentig minuten is volbracht. Ook Van Bronckhorst beschouwt Spanje als de zwaarst denkbare tegenstander, maar hij begint ook steeds meer te geloven dat hij met het Nederlands elftal geschiedenis kan schrijven.

"Laten we het zo zeggen", zegt de 35-jarige linksback voor de laatste en belangrijkste wedstrijd uit zijn carrière. "Dit lijkt wel ons toernooi. Ik heb soms het gevoel dat we niet kunnen verliezen. We spelen niet altijd uitstekend, maar scoren op de juiste momenten. Alles voelt ook goed hier. De mensen zijn aardig en behulpzaam. Ze spreken vaak Nederlands en zijn na de uitschakeling van Zuid-Afrika achter ons gaan staan. Soccer City, het stadion van de finale, heeft ook een oranje kleur. Misschien moet het wel zo zijn dat wij winnen."

Van Bronckhorst is positief over een goede afloop van de finale omdat het Nederlands elftal op dit WK nog niet heeft laten zien hoe goed het werkelijk kan voetballen. "We moeten eigenlijk nog exploderen. Ik heb de afgelopen weken nog niet zo'n gevoel gehad als twee jaar geleden tijdens die fantastische wedstrijden op het EK tegen Frankrijk en Italië. Wat zou het mooi zijn als nu alles in de finale samenkomt. Want wereldkampioen worden in je laatste wedstrijd is niet iedereen gegeven."

Wat Zinedine Zidane tijdens het vorige WK vergeefs probeerde, kan Van Bronckhorst wel lukken. De Rotterdammer krijgt al kippenvel als hij aan de wereldtitel denkt. "Als we echt winnen, zweef ik vermoedelijk een paar dagen op een roze wolk", denkt hij. De aanvoerder van Oranje nam tijdens de halve finale tegen Uruguay alvast een voorproefje. De linksback leek wel van de wereld nadat hij vanaf 35 meter met een fantastische trap de score had geopend.

"Alles klopte bij dat doelpunt. Toen de bal naar mij toe rolde, wist alles in mijn lichaam dat ik ging schieten. Mijn vader was op die dag jarig. Ik kon hem geen mooier cadeau geven dan een finaleplaats. Het is prachtig als je zo veel mensen blij kan maken. Dat besefte ik ook toen ik op televisie al die mensen op het Museumplein zag feestvieren."

Niet alleen in Nederland juichen ze voor Van Bronckhorst. Op de Molukken, waar de opa van de aanvoerder van Oranje is geboren, blijven ze ook tot diep in de nacht op als het Nederlands elftal moet spelen. "Ik ontvang mails van neefjes en nichtjes. Alles schijnt daar oranje te zijn. Iedereen is voor Nederland. Ik schijn nauwelijks op straat te kunnen als ik daar nu naar toe zou gaan. Dat wordt inderdaad nog wat als ik zondag de wereldbeker boven zijn hoofd mag tillen. In mijn laatste wedstrijd. Alsof ik het allemaal zelf bedacht heb."