Tyrell Malacia heeft zijn droomtransfer te pakken. De 22-jarige verdediger zet eerdaags zijn handtekening onder een contract bij Manchester United. Hij gaat werken onder Erik ten Hag en spelen in de Premier League. Vanzelf is het allemaal niet gegaan voor de jeugdexponent van Feyenoord. Hoe Malacia van noodoplossing tot toptransfer ging.
Het is 6 december 2017. Feyenoord doet het slecht in de groepsfase van de Champions League. In een poule met Manchester City, Shakhtar Donetsk en Napoli is nog geen punt gepakt. In de laatste wedstrijd van de poule – thuis in de eigen Kuip tegen Napoli – moet de eer gered worden. Feyenoord wil in ieder geval niet op nul punten eindigen en gaat er met de steun van het Legioen alles aan doen om dat te voorkomen.
De voorbereiding op de wedstrijd verloopt rommelig. Brad Jones, die het seizoen daarvoor nog één van de dragende krachten in het kampioensjaar was, is al weken uit vorm. Trainer Giovanni van Bronckhorst vindt vanavond het geschikte moment om Kenneth Vermeer de kans onder de lat te geven. Ook Sam Larsson speelt in zijn eerste maanden in De Kuip ongelukkig en moet op de bank beginnen. Karim El Ahmadi is geblesseerd, Jens Toornstra krijgt daardoor een basisplaats.
Het echte probleem bevindt zich in de achterhoede. Ridgeciano Haps, die een paar maanden eerder voor maarliefst zes miljoen euro is overgekomen van AZ, kampt met een blessure. Ook Miquel Nelom is niet fit. Van Bronckhorst kan daarom niet anders dan kiezen voor de 18-jarige jeugdspeler Tyrell Malacia. En dat is opvallend. Niet door zijn leeftijd of gebrek aan ervaring, maar omdat de linksback even daarvoor nog door Gio is teruggezet naar het beloftenelftal van Feyenoord.
IJzersterk debuut
Malacia houdt zich staande en speelt ijzersterk. Feyenoord wint met 2-1 dankzij een late goal van Jeremiah St. Juste. Hoewel Van Bronckhorst hem eerder nog een elftal terug zette, is hij na afloop complimenteus over de linksback. ''Ik heb vertrouwen in hem. Hij debuteert direct in de Champions League en dan is het dubbel zo knap dat hij zo heeft gespeeld. Het is een sterk ventje, maar wel pas achttien. Daar moet je rekening mee houden, maar op die positie heb ik niet zo veel keus.''
Ik dacht dat ik doodging
Dat seizoen speelt Malacia nog dertien wedstrijden voor de Rotterdammers. Elf in de competitie en twee in de beker, die uiteindelijk ook gewonnen wordt. ''Dat was voor mij echt lekker omdat ik zelf ook een aantal wedstrijden in de beker had gespeeld.'' Het seizoen daarop verliest hij zijn plek na een paar wedstrijden al aan Calvin Verdonk. Eigen schuld, vindt Malacia. ''Als je het laat zien als negentienjarige, dan denk ik dat de trainer je gewoon laat staan. Ik heb het niet laten zien.'' Verdonk en Malacia spelen in 2018 – 2019 allebei rond de vijftien competitiewedstrijden.
Moeilijke fase
Opleving
Dat hij bijtekent is daarom niet verrassend. Met de komst van Arne Slot staat Feyenoord namelijk voor een frisse start en een nieuw tijdperk. De oefenmeester ziet Malacia daarin als een belangrijke schakel. ''Ik heb doelen gesteld en ik weet dat ik ze ga bereiken'', zegt de jeugdexponent in oktober van het afgelopen seizoen. ''We zijn goed op weg, maar we zijn er nog niet.'' Het is tekenend voor het karakter van de Rotterdammer, die ook in zijn jeugd al moest knokken voor zijn doelen. Zijn beste vriend Michel Cornelia gaf eind mei een interview in het Algemeen Dagblad.
Altijd al een knokker
Zijn debuut in Oranje, vijf interlands, een Europese finale, één Johan Cruijff-schaal en één KNVB Beker. Tien assists, vier doelpunten en 136 wedstrijden in het shirt van zijn Feyenoord. Eén van de boegbeelden van de ploeg die vriend en vijand verraste door de finale van de allereerste Conference League te bereiken. Altijd vooropgaand in de strijd. Geen woorden maar daden. Malacia vertrekt na veertien jaar Feyenoord als publiekslieveling en met herinneringen voor het leven.
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties