Eén van de grootste spelers van Feyenoord deze eeuw, met een typerend spelersliedje en een indrukwekkende specialiteit. Pierre van Hooijdonk heeft natuurlijk zijn naam gevestigd in de Feyenoord-historie met het winnen van de UEFA Cup. Inmiddels is de oud-spits analist op nationale televisie en verschijnt hij geregeld in andere programma’s als gast. Zo ook bij de Cor Podcast, waar een aantal (ex-)profvoetballers hem het vuur aan de schenen leggen.
Eén van de meest memorabele momenten tijdens zijn periode bij Feyenoord is de vrije trap die Robin van Persie neemt, terwijl Van Hooijdonk klaar stond om hem te nemen. Van Hooijdonk: ''De zomertijd was toen net ingegaan, dus hij had zich verslapen. Hij zat op de bank. Toen we die vrije trap kregen, stond hij inmiddels op het veld. Toen dacht hij: dit is een mooi moment om even wat recht te zetten. Ik heb daar geen last van gehad, maar iedereen in de kleedkamer wist wel hoe laat het was.''
De spits vertelt over het vervolg. ''Dat waren twee handjes. Toen kon dat nog, nu word je ontslagen denk ik. Ik duwde hem tegen de muur aan en klaar. Maar dat was voor de rest helemaal geen discussiepunt. Ik stoorde me daarna alleen aan het feit dat mensen die actie (van Van Persie, Red.) goedkeurden.''
Zijn principes zet Van Hooijdonk niet zomaar aan de kant. Zo blijkt uit zijn verhaal. ''Ik ben altijd een jongen geweest die zich altijd conformeerde aan de afspraken die er lagen. Dat vind ik namelijk een stukje betrouwbaarheid, ook als het bijvoorbeeld tactisch is. Als je achter je man aan moet, dan verwacht je als trainer dat dat gebeurt. Dat vond ik ongepast en dat vind ik nog steeds, ook als het morgen bij mij bij Zaterdag 2 Beek Vooruit gebeurt.''
''Natuurlijk zag iedereen dat Robin een traptechniek had. Hij kon dat. Alleen Robin had nog niet zo de arbeidsethiek om daar echt mee aan de slag te gaan. Dus tijdens het oefenen op trainingen was hij daar niet zo vaak bij betrokken, terwijl alle ingrediënten in zijn voet en lijf aanwezig waren. Maar er is daarna zoveel lulkoek over geschreven. Het zou mooi en brutaal zijn. Maar jullie weten ook hoe de media zijn. De brutale jongen is leuk als hij jong is, maar op het moment dat ze ouder worden, worden ze door dezelfde media om dezelfde acties afgemaakt.''
Uiteindelijk besluit Pi-Air zijn relaas op realistische toon. ''Alleen dat was op dat moment natuurlijk niet het geval. Als supertalent kwamen de journalisten om hem heen hangen, die nog graag een hele carrière met één van de grootste talenten van Nederland op goede voet wilden leven. Dat waren de naweeën daarvan. Maar verder is dat niet iets wat ik dertig jaar lang met me meedraag. Schei uit! Ik had het veel erger gevonden als daar iemand had gestaan die een mindere trap had gehad.''
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties