Feyenoord heeft woensdagavond de Klassieker niet weten te winnen. De Rotterdammers hadden geen antwoord op de tactiek van de bezoekers, die naar De Kuip waren gekomen met een goed strijdplan. Journalist Pieter Zwart analyseert het duel van woensdagavond in de rubriek VI Rondje Eredivisie.
"Door het resultaat ben ik verrast," is de eerste reactie van tacticus en hoofdredacteur Zwart van Voetbal International. "Het viel allemaal goed voor Ajax; die nuance moet je er wel bij plaatsen. Het was heel knap dat Farioli het op die manier heeft neergezet dat Ajax heel weinig heeft weggegeven aan Feyenoord. Dan heb je maar heel weinig nodig om de wedstrijd te winnen."
Vooraf werd duidelijk dat Farioli zich ging aanpassen aan Feyenoord om met name de opbouw onmogelijk te maken en het gevaar vanuit Hugo Bueno te neutraliseren. Het plan slaagde in de praktijk met Chuba Akpom als rechteraanvaller. "Je zag dat Ajax een duidelijk idee had over wie er bij Feyenoord aan de bal moesten komen en wie er vooral niet aan de bal moesten komen. De passlijn naar het middenveld moest dichtgezet worden."
"Als Feyenoord echt van achteruit op ging bouwen, was het idee dat Akpom op zo'n manier aanliep dat Feyenoord niet via Hancko kon opbouwen. Dan kom je in de driehoek terecht waarin je niet wilt terechtkomen: Hancko, Bueno en Paixão. Dat was door Ajax geïdentificeerd als de gevaarlijkste driehoek. Ze wilden liever de opbouw van Feyenoord over de rechterkant dwingen, waar een jonge speler als Read stond, die met minder lef speelde en vaak terugpasste."
"Door de manier waarop Akpom en Weghorst aanliepen, werd Feyenoord heel snel gedwongen om richting Trauner te spelen, die de wedstrijd eindigde met 150 balcontacten of iets in die richting. Als Bueno de bal dreigde te krijgen, ging Rensch op hem door. Paixão, die in eerste instantie wat meer aan de binnenkant speelde, werd veel gedekt door Henderson, die erbij kwam als vijfde verdediger. Met dit strijdplan dirigeerde Ajax de opbouw van Feyenoord steeds richting de spelers die ze aan de bal wilden hebben."
Voor de neutrale supporter was het geen hoogstaande wedstrijd en dat kwam vooral doordat Feyenoord maar niet tot een oplossing kwam. "Wat je eigenlijk de hele wedstrijd hebt gezien, was dat Feyenoord de bal van Trauner naar Read aan het spelen was. Dat was eigenlijk de enige bal die Trauner kon spelen. Read speelde vervolgens weer terug. Ze dwongen Feyenoord over de rechterkant, waar minder creativiteit en vermogen zit om iets te creëren. Osman was alsnog de meest gevaarlijke man, maar hij was eigenlijk de enige."
Lees het artikel op de mobiele website